Test Becka na depresję

Kwestionariusz Becka, znany również jako Kwestionariusz Inwentarza Depresji Becka (BDI, ang. Beck Depression Inventory), jest samoopisowym narzędziem psychologicznym, które służy do oceny nasilenia objawów depresji u osób dorosłych i młodzieży powyżej 13. roku życia. 

Został opracowany przez doktora Aarona T. Becka, psychiatrę i psychoanalityka. Kwestionariusz Becka składa się z 21 pytań dotyczących różnych objawów depresji, takich jak smutek, utrata zainteresowań, poczucie winy, trudności w koncentracji i problemy ze snem. 

Osoba, która wypełnia kwestionariusz, ocenia stopień, w jakim dane objawy są dla niej charakterystyczne, używając 4-stopniowej skali oceny: 0 – brak, 1 – umiarkowanie, 2 – znaczny stopień, 3 – bardzo znaczny stopień. Punkty przyznane za odpowiedzi na poszczególne pytania są sumowane, co daje ogólną wartość punktową, która wskazuje na nasilenie depresji. 

Wartości punktowe są interpretowane w następujący sposób: – 0-9 punktów: brak lub minimalne nasilenie depresji, – 10-18 punktów: łagodna depresja, – 19-29 punktów: umiarkowana depresja, – 30-63 punkty: ciężka depresja. 

Kwestionariusz Becka jest często stosowany w badaniach naukowych, a także w praktyce klinicznej jako narzędzie pomocne w diagnozowaniu i monitorowaniu nasilenia objawów depresji. 

Jednakże, nie jest to jedyny ani jednoznaczny sposób oceny depresji, dlatego zawsze warto skonsultować się z wykwalifikowanym specjalistą, jeśli masz wątpliwości dotyczące swojego stanu zdrowia psychicznego. (Reference – Beck AT, Ward CH, Mendelson M, Mock J, Erbaugh J (1961), An inventory for measuring depression, Archives of General Psychiatry, 4: 53-63)