Wokół Zespołu Nadpobudliwości Psychoruchowej z Deficytem Uwagi panuje wiele mitów. Są one krzywdzące dla osób, które mierzą się z tym zaburzeniem. Najbardziej szkodliwy jest ten, który kwestionuje istnienie tego zaburzenia. W poniższym artykule rozprawiamy się z teoriami spiskowymi krążącymi wokół ADHD.
Krzywdzące mity na temat ADHD
Nie ma znaczenia, czy mówimy o ADHD u dorosłych, czy u dzieci — osoby z obu grup wiekowych są w podobnym stopniu narażone na szkodliwy wpływ nieprawdziwych opinii na temat zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi.
Najczęściej możemy spotkać się z poniższymi nieprawdziwymi przekonaniami wokół ADHD.
ADHD to wymysł i nic takiego nie istnieje…
Każda neuroatypowa osoba przynajmniej raz w życiu zetknęła się z twierdzeniem, że jej objawy ADHD są wymówką dla słabego charakteru lub też mówienie o tym zaburzeniu stanowi przejaw mody. Nic bardziej mylnego.
ADHD mija w dorosłym wieku…
Niektórzy twierdzą, że z ADHD wyrasta się i u osób dorosłych zaburzenie to nie występuje. Biorąc pod uwagę fakt, że w ostatnich latach coraz więcej osób otrzymuje rozpoznanie ADHD w dorosłym wieku, przytoczony mit jest nie do obrony.
ADHD wynika ze złego wychowania…
Diagnoza ADHD u dzieci spotyka się niekiedy z opinią, która sugeruje, że dziecko jest np. wychowywane bezstresowo lub też braku dyscypliny. Nic bardziej mylnego. Wiadomo, że nie ma korelacji między określonymi stylami wychowania, a większą bądź mniejszą częstotliwością występowania ADHD.
Czym tak naprawdę jest ADHD?
Na blogu Psychologwnecie.pl można znaleźć rozbudowany artykuł, który dokładnie odpowiada na pytanie co to jest ADHD — są tam omówione szczegółowo wszystkie aspekty tego zaburzenia. W poniższym tekście będziemy operować definicją, która pozwoli się zorientować, na czym polega to zaburzenie.
ADHD, czyli zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, to zaburzenie neurorozwojowe, które najczęściej diagnozowane jest u dzieci. Objawy tego zaburzenia można zaklasyfikować do trzech kategorii:
- nadmierną ruchliwość: tutaj możesz zauważyć, że osoba z ADHD często przerywa innym, jest niecierpliwa i reaguje zbyt szybko — np. bez zastanowienia odpowiada na pytania i przerywa rozmówcy, nim ten dokończy swoją wypowiedź.
- Zaburzenia koncentracji uwagi: zarówno dzieci, jak i dorośli mogą szybko tracić koncentrację, gdy robią nudne zadania. Równie silnie zauważalna jest zapominalskość i niedbałość o szczegóły.
- impulsywność: wiercenie się, nadmierna gadatliwość i nieumiejętność relaksacji.
Jeśli mówimy o objawach ADHD u dzieci, od razu widać, że mają one problem z utrzymaniem uwagi na zadaniach, mogą być nadmiernie aktywne i mają trudności w kontrolowaniu swoich reakcji, co może prowadzić do problemów w nauce oraz w relacjach z rówieśnikami.
Wybierz specjalistę dopasowanego do swoich potrzeb
Pomoc na wyciągniecie ręki
Wybieram specjalistę
WybieramJa też tak mam — najczęstszy argument osób, które twierdzą, że ADHD nie istnieje
Każda osoba z ADHD zna taki scenariusz: opowiada komuś o swoich objawach związanych z zaburzeniem, a w odpowiedzi słyszy, że rozmówca również doświadcza tych samych trudności. No i oczywiście trzeba się z tym zgodzić — u osób neurotypowych również występują objawy typowe dla ADHD. Niemniej jednak trzeba w tym miejscu skupić się na kryteriach, które pacjent musi spełnić, by diagnoza ADHD została potwierdzona.
Do tych kryteriów należą:
- występowanie co najmniej 6 z 9 objawów zaburzenia koncentracji i/lub co najmniej 6 z 9 objawów impulsywności albo hiperaktywności.
- dowiedzenie, że powyższe objawy powodują dysfunkcje w trzech obszarach: w relacjach rodzinnych, w pracy lub szkole i w kontaktach towarzyskich.
Gdy osoby kwestionujące istnienie ADHD zapoznają się z kryteriami diagnostycznymi, przeważnie przestają bronić argumentu „ja też tak mam”.
Może Cię zainteresować: Jak zbudować związek z osobą z ADHD?
Istnienie ADHD w wieku dorosłym
Jest pewna grupa osób, które nie podważają samego istnienia ADHD, ale twierdzą, że mija ono w dorosłym wieku. I tutaj znowu musimy obalić mit. Kolejny raz odwołamy się do badań.
Według statystyk ADHD dotyczy ponad 5% społeczeństwa. Niektóre badania sugerują nawet, że liczba ta może sięgać 10%. Ta druga wartość również może wydawać się prawdopodobna, gdy weźmiemy pod uwagę, że dorośli z ADHD często dowiadują się o tym zaburzeniu zupełnie przypadkowo, np. podczas wizyt u psychoterapeuty, który sugeruje diagnostykę w kierunku tego zaburzenia.
W przypadku dorosłych z ADHD można powiedzieć, że objawy nieco ewoluują. Często ma miejsce zjawisko określane jako internalizacja — zakłada ona uwewnętrznianie objawów. To z kolei sprawia, że u dorosłych mogą występować takie objawy ADHD jak:
- Wewnętrzny niepokój;
- Problemy odnoszące się do regulacji emocji;
- Trudności związane z organizacją (pilnowanie terminów, planowanie i utrzymywaniu porządku);
Internalizacja dotyczy szczególnie kobiet i to już w okresie dzieciństwa. Ta różnica z uwzględnieniem płci jest poniekąd związana z obowiązującym modelem wychowania, który często oczekuje, że dziewczyny są grzeczne i nie sprawiają problemów wychowawczych. Taki stan rzeczy prowadzi do tłumienia w sobie negatywnych emocji.
Może Cię zainteresować: Objawy ADHD u kobiet
Twórca ADHD rzekomo zaprzeczył istnieniu zaburzenia
Wiele osób, które chcą podważać istnienie ADHD, powołuje się na historię psychiatry Leona Eisenberga — naukowca, którego określa się mianem ojca ADHD. Często sceptycy przywołują jego wywiad, w którym miał on stwierdzić, że ADHD jest chorobą fikcyjną. Warto poznać lepiej kontekst tej wypowiedzi. W końcu odnosiła się ona do naddiagnozowalności tego zaburzenia i zbyt częstego w jego odczuciu przepisywania leków dzieciom z objawami sugerującymi ADHD.
ADHD to nie wymysł — podsumowanie
Mamy nadzieję, że już nie masz żadnych wątpliwości — wiesz, że ADHD to zaburzenie neurorozwojowe, które w znakomitej większości przypadków występuje przez całe życie. W przypadku objawów sugerujących ADHD ważne jest, aby możliwie wcześnie przeprowadzić diagnozę — ten krok pozwoli włączyć odpowiednie leczenie, a to przełoży się na lepszą jakość życia.
Źródła:
- https://www.nimh.nih.gov/health/statistics/attention-deficit-hyperactivity-disorder-adhd
- https://fa.hms.harvard.edu/files/memorialminute_eisenberg_leon.pdf
